Joy, Anja en Britt Viscaal

‘Sommige vriendinnen studeren nog, wij doen dit’

Ze zijn beiden nog geen 30 jaar maar hebben hun toekomst al grotendeels uitgestippeld. Nichtjes Joy en Britt Viscaal werken keihard om zich alle facetten binnen het familiebedrijf eigen te maken, om binnen nu en vijf jaar het stokje over te kunnen nemen van hun vaders en tante. De twee zijn werkzaam bij Wevi, een van de grootste mobiliteitspartners van zakelijk Nederland. Druk om in te stappen was er niet, daarom hebben ze beiden eerst een ander pad bewandeld. ‘Vroeger hadden we allebei geen ambitie om onderdeel uit te maken van het bedrijf. Maar toch krijg je hart voor de zaak.’

Tijdens het gesprek wordt al snel duidelijk dat de twee niet per se in een gespreid bedje terecht komen. Joy en Britt Viscaal hebben een doel voor ogen en werken daar keihard voor. Anders dan leeftijdsgenoten zijn ze bijna altijd bezig met de zaak en moeten ze zich soms nog meer bewijzen dan hun mannelijke collega’s. Wevi bestaat al sinds 1988 en werd opgericht door hun twee vaders en tante. Het mobiliteitsbedrijf is gevestigd in Enter.

Hoewel ze er tegenop ziet om een stapje terug te doen, heeft Anja Viscaal er alle vertrouwen in dat het bedrijf bij haar nichtjes straks in goede handen is. ‘Ik ben hartstikke trots op die twee meiden,’ zegt ze. ‘Het is knap hoe ze het doen. We betrekken hen ook overal bij, zonder hun te veel druk op te leggen. Ze zijn natuurlijk nog vrij jong.’ Britt: ‘Met mijn vriendinnen heb ik het daarom ook niet veel over het werk. Soms is het lastig uit te leggen dat ik al precies weet wat ik wil.’ ’Dat geldt ook voor mij,’ vult Joy aan. ‘Iedereen heeft andere ambities. Sommige vriendinnen studeren bijvoorbeeld nog, en wij doen dit.’

Gelukkig is er naast werk genoeg tijd voor andere dingen. Britt vindt haar ontspanning in hockey en Joy in paardrijden. Voor de nichtjes is het dé manier om hun hoofd even leeg te maken. ‘Maar ben ik op vakantie,’ zegt Joy, ‘dan word ik onrustig als ik mijn laptop niet bij me heb. Vaak pleeg ik dan toch nog even een telefoontje naar de zaak: ’gaat alles goed’? Soms geeft dat meer rust dan wanneer je het laat liggen.’ Wat de meiden van hun tante hebben geleerd? Britt: ‘Om dingen direct af te maken.’ Andersom kijkt Anja nu vaker met een helikopterview naar bepaalde zaken. ‘Joy en Britt zijn iets bedachtzamer dan ik, dat is soms wel fijn.’

Of de drie vrouwen zich niet in een enorme mannenwereld begeven? Anja: ‘Ja, nog steeds wel. Maar toch was dat vroeger een stuk erger. Zat ik met mijn broers bij de bank, dan werd ik voor secretaresse aangezien.’ Het komt ook omdat de meeste vrouwen parttime werken, stelt Joy. ‘Maar als je hier werkt en alles mee wil krijgen, dan lukt dat niet in twintig uur per week.’ Waar ze over een paar jaar staan, vinden de meiden lastig te bepalen. Maar over één ding zijn ze het wel eens: ‘We hopen later net zo’n hechte band te hebben opgebouwd als onze vaders en Anja.’