Mandy Overbeek

Restaurant Joann

'Iedereen wil steeds meer, maar wees eens ambitieus in datgene wat je doet'

‘Ik ben een vreemde eend in de bijt’

 

Onlangs sleepte ze de eerste New Chef d’Equipe in de wacht. Een welverdiende erkenning voor een vrouw die uitblinkt in restaurantmanagement op de vloer. Want stap je de drempel over van restaurant Joann, dan zal het je van begin tot eind aan niets ontbreken. In 2019 opende Mandy Overbeek samen met haar vriend Emiel Kwekkeboom de deuren van een plek die ondertussen niet meer weg te denken is uit Enschede. En hoewel ze aan de voorkant het gezicht is van Joann, is in de schijnwerpers staan niet haar tweede natuur. ‘Ik maak het veel liever anderen naar de zin.’

 

Ze legt mensen graag in de watten. En of dat nou in haar oude vak is of als eigenaar van een restaurant, Mandy Overbeek voelt zich in beide werelden als een vis in het water. Tien jaar geleden besloot ze Oldenzaal achter zich te laten en samen met Emiel het avontuur aan te gaan in Amsterdam. Zij kwam terecht in de Nagomi Spa in het Okura hotel, hij werd chef in Restaurant La Rive in het Amstel Hotel. ‘Een geweldige tijd die zeven jaar heeft geduurd,’ vertelt Mandy. ‘Ik wist dat Emiel ooit terug wilde keren naar Twente om culinair zijn stempel te drukken op de regio, ik ben meegegroeid in deze droom.’ In 2017 kregen de twee een unieke kans en werden de eerste zaadjes geplant. Eind 2018 keerden ze definitief terug.

 

Ze leest haar gasten en vraagt net zo lang door totdat ze bij de kern komt en de behoeften kent. ‘Wat dat betreft ben ik in de horeca een vreemde eend in de bijt,’ vindt Mandy. ‘Of je nu in je badjas in de spa zit of mooi aangekleed aan tafel, de essentie blijft voor mij hetzelfde.’ Een instelling die zich terugvertaalt naar de prachtige, intieme inrichting van het restaurant. Mandy: ‘Lange tijd was het zo dat fine dining werd geassocieerd met een opgedirkte, stijve setting. Wij zien dat anders. De styling komt van mijn hand en met deze sfeer wil ik onze gasten zich vooral op hun gemak laten voelen.’

 

Ze is bescheiden, maar weet wel precies waar ze mee bezig is. Dat zij en Emiel naast vriend en vriendin ook samen een bedrijf runnen, zit hen niet in de weg. ‘Thuis hebben we het zelden over Joann. Op een of andere manier weten we dat heel goed te scheiden. Wat er wel degelijk is veranderd, is dat de organisatie na ons stopt. Dat voelt soms gek.’ Inmiddels hebben de twee een kleine groep vertrouwelingen om zich heen verzameld waar ze met hun vraagstukken en dilemma’s terecht kunnen.

 

Hoewel de Enschedese zes dagen per week op de werkvloer staat, kent ze weinig dagen waarop ze moeite heeft met de deur uitgaan. ‘Dit is onze droom, maar soms vergeten we ook om te genieten van wat we hier hebben neergezet,’ geeft Mandy toe. Ze waardeert mensen die iets met passie doen. ‘Iedereen wil altijd maar meer, maar wees eens ambitieus in datgene wat je doet.’ Kijkt ze naar de toekomst, dan ziet ze vooral een mooie wijnbar en een kleinschalige fruit de mer in het centrum voor zich.